VERA
Hiç söylenmemiş sözler söylemeli El değmemiş duru sözler sevdiğim için Sevdiğim ! Şehir giysileri kıskanır ve bu yüzden bürünür geceye Güneş gözlerinden beslenir ve saçlarını kollar görmek için Sensizken; şehrin boş meydanlarında yürüdüm Kalın puntolarla iri laflar ettim Öfkemi saldım iri dişli postallar üzerine Sevdiğim! VERA! Hangi çocuğu okşadın Ellerinde gülden kokular,dilinde aşk nameleri Söylesene VERA! hangi çocuğun adını andın Sahi VERA! En son ne zaman görmüştük Senayı? Hatırlasana; deli kız sana emanet etmişti o bombaları Sevdiğim ! Bak umut kan pıhtısı rengine döndü Sen VERA! Filistin’den geçerken sakın eteklerini toplama Biraz kan bulaşmış şekilde çık karşıma Ve sakın UNUTMA!!! O ilk çocuğumuzdur. Asırlardır dillerde olan Leyla’dır Meryem’in suskunluğunda can bulan...