VERA

                     Hiç söylenmemiş sözler söylemeli 

El değmemiş duru sözler sevdiğim için 
Sevdiğim ! 
Şehir giysileri kıskanır ve bu yüzden bürünür geceye 
Güneş gözlerinden beslenir ve saçlarını kollar görmek için 
Sensizken; şehrin boş meydanlarında yürüdüm 
Kalın puntolarla iri laflar ettim 
Öfkemi saldım iri dişli postallar üzerine ​

Sevdiğim! VERA! 
Hangi çocuğu okşadın 
Ellerinde gülden kokular,dilinde aşk nameleri 
Söylesene VERA! hangi çocuğun adını andın 
Sahi VERA! 
En son ne zaman görmüştük Senayı? 
Hatırlasana; deli kız sana emanet etmişti o bombaları ​

Sevdiğim ! Bak umut kan pıhtısı rengine döndü 
Sen VERA! Filistin’den geçerken sakın eteklerini toplama 
Biraz kan bulaşmış şekilde çık karşıma 
Ve sakın UNUTMA!!! 
O ilk çocuğumuzdur. 
Asırlardır dillerde olan Leyla’dır 
Meryem’in suskunluğunda can bulan gözleri vardır Züleyha’nın 
Daha düşmeden kirli kelimeler diyarına ​

Bilir misin VERA! 
Kaçıncı çocuk,? bu kaçıncı kertik yüreğe atılan 
Artık eskisi gibi değil; daha da sancılı, artık daha da sancılı 
Asırlardan uzat ellerini VERA 
Ellerini bulur ellerim bir girozni kuşatmasında 
Dağları görüyor musun VERA 
Her bir dağa bir çocuğumuzun adını koymuşlar 
Muratım! Metinim !Beratım! 
Hani omuz omuza vermiştik ya bir namaz kıyamında 
Hani beraber açmıştık orucumuzu 
Kimi Marmara’da kimi yıldızda 
Koş VERA koş! ülkemin sürgün yerlerine koş 
Ağlama deli kız ben ağlarım 
Seni böyle görmemeli her okul kapısında türkümüzü söyleyen kızlarımız 
Ve Annelerede söyle; sakın ağlamasınlar ve onlara sakın ölüler demesinler ​

Söylesene VERA! 
Çocuklara sıkılan hangi kurşun kahpece değildir? 
Öfkemiz taş doğursun VERA 
Taş doğursun, yüreklerimizi söksün yerinden 
Bak her tarafta ellerinde sapanlı Ebabiller 
Ebrehe’nin tanklarına kan kusturur 
Şimdi kızıl denizi boğan, şimdi Firavunu boğan kızıl denizi 
Ağlama duvarının önünde görürüm 
Ki Asa değil Musa’nın elindeki çağın sökülmüş kalbidir 
Bir şubat gecesi kaybettik esrarımızı VERA 
Kendimizi odalarımızda bulduk 
Postallı korkularımızla ​

Söylesene SEVDİĞİM! 
Hangi rengini çaldılar gökyüzünden 
Bak zulüm Çin seddini aştı 
Ahh SEVDİĞİM 
İçimizdeki Musalardan ne haber vardır? 
İbrahimlerden Yusuflardan 
Yoksa Musa’yı kızıl denizde yalnız mı bıraktık? 
Kendi ellerimizle mi verdik İbrahim’i Nemrutlara? 
Şimdi hangi kuyudan gelmede Yusuf’un sesi 
Unutma VERA ! 
Filistin de her doğan yeni çocuk ilkin annelerinin göğsüne 
Sonrada yerdeki taşlara uzanırlar ​

Neredesin ? 
Ey İsmail in boğazındaki merhamet 
Üzerimizde ki bu acıyı kaldır 
Ya ebabilleri gönder ya bizi de oraya aldır 
Her taraftan bana yönelir seni arayan sesim 
VERA BENİM!
VERA BENİM!