Yıl Dönümü..

Ben en güzel şiirleri sana yazdım kızım,
en mutlu anılarım seninle olanlardı.
En güzel seninle mutlu oldum mesela, en güzel sana güldüm,
En güzel seni sevdim.

Ama en çokta sana kırıldım bu hayatta.
Hiç bilmedin.
En çok sana darıldım ben, en çok sen üzdün,
En çok sen ağlattın.
Ne verdiysen kat kat fazlasını kopardın benden.
Yeri geldi "defol git" der gibi konuştun,
Yeri geldi " seni sevmiyorum" der gibi baktın.
Aldırmadım.
Oysa aptallığımdan değil ulan, sana olan sevdamdan kaldım kızım...
Anlamadın...
Bugün beni terkettiğin günün yıl dönümü.
Eğer mümkün olsaydı bugünden önce seni tanıdğım günü unuturdum kızım.
Ama olmuyor işte..


Bugün beni öldürdüğün,
Kaburgamı söktüğün,
Kalbimi dövdüğün günün yıldönümü..
Sanki şuan gidiyorsun, öyle sıcak ki göğsüm...
Öyle bir buruk sancı var ki burnumun direğinde.
Sanki kalabalıkta annesini kaybetti içimdeki çocuk.
Çağırıyor, duymuyorsun.

Sen ne zaman aklıma gelsen,
beni aynı acıyla en baştan bir daha terk ediyorsun.
EyvALLAH...
Bu gece kendine içli bir şarkı seç kızım.
Bu gece asla uyuma!
Bu gece aldığın günahların/m gelip aklına,
bir karabasan gibi çöksün boğazına.

Bu gece beni hatırla..
Hem de hiç sevmediğin, hiç özlemediğin,
hiç merak etmediğin halde öyleymiş gibi yaptığın için hatırla.
Bir idamlığın son arzusunu düşünür gibi uzun uzun beni düşün.
Çok haksızlık ettin çünkü.
Çok üzdün...
Biliyorsun ki yok yeriydi üstelik hepsi.
Ben yeni yeni kabulleniyorum bütün bunları.
Daha yeni yeni hazmediyorum aslında hiç sevilmediğimi.

Şimdi,
Sessiz harflerle vedalaşırken seninle.
Bir sezen şarkısını mırıldıyor dudakların.
"Ben senin hayatından gittim..."
Sana söz veriyorum bir daha üzemeyeceksin beni.

Çünkü hayatıma uğramana asla izin vermeyeceğim....